Finna Pollýönnu og skella í lás ...

Ég er dæmigerð "Pollý" þegar ég þarf á að halda og nú væri gott að geta fundið hana og skellt í lás! Jólin nálgast eins og óð fluga (thi hi hi) og maður heyrir af ömurlegum vandamálum, óvæginni framkomu og dónaskap! Hin auma ég, er svo fjarri og orðin ein bylja eins og veik rödd í sjávarháska. Orðin styrkja ekki þegar aðstæður eru erfiðar, þegar ekki er hægt að taka utan um fólk né NEITT. Ef það að verða "useless" hefur einhvern tímann hitt mærina þá er það núna! Tilfininngin að vera EKKERT er slæm, geta hvergið verið nærri ................... það er þó eitt haldreipi sem aldrei skal sleppa, aldrei má gefa upp á bátinn ..... bænin, kærleikurinn og góðir straumar. Ég á það í mínu hjarta og get miðlað þótt á móti blási, þótt tregi taki á móti boðunum.

Það góða Sigrar alltaf ......

Er það ekki málið? Bjartur sólríkur dagur hefur litið til okkar, mér heyrist allir vera vaknaðir og það eru ýmis störf sem þarf að leysa. Brátt munum við stíga um borð í járnfuglinn og er tilhlökkun í öllum. Öllum nema kanski mér.........þarf að finna Pollýönnu og fara í jólafötin hennar, held við séum jafn grannar, sko!

Ekkert sniðugt hefur verið að hrjá mig nýlega nema þetta venjulega ....

Venjulegt sniðugt;

Lesa gamla hafnarfjarðarbrandara
Skoða myndir af gömlum kærustum
Pota í bumbu á elskunni minni
Spila á blokkflautu fyrir granna
Þykjast vera einhver annar en ég

Já, rosalega sniðug þessi zyrniros ..... kanski væri lag að smella sér í kjallarann bara!