Ljúft er að lifa .....

 

Það er ekki laust við að lífsandinn sé ljúfur. Hér sést frúin eftir búðarráp með börnum. Ótrúlega hvað ég fann sjálfið hverfa smátt og smátt með börnunum í álíka molli og Smáranum. Mollið var hins vegar þaklaust svo ekki var innilokunin janfmikil og Srósin þarf að þola (þetta er jú hennar moll) svo og hinna sem leggja leið sína þangað. Þar næst lá leiðin í kaupfélagið að kaupa tré fyrir vinnuna, kúlur og ljós ..... hroðvirknisleg tilfinning læddist upp í háls og mín reyndi hvað hún gat að missa ekki tilverustigið sem var komið i algjört lágmark.

Ég vil lifa lengur svo ég legg ekki í frekari verslunarferðir og er búin að skrifa jólasveininum og vitringunum þrem.

Jamm, þarna erum við í makindum Síló og Frúin að loknum hörðum innkaupadegi ...... Það var víst ekki meira!