Kaupgleði..kaupa, kaupa, kaupa ;)

Skildi kaupgleði vera í genum eða er hún áunnin. Merkilegt eða vægast sagt ómerkileg hugsun.

Það að versla leiðast flestum sem hafa pung nema það sé troðfullur peningapungur. Snótin gæti alveg hugsað sér leðurpung, rósrauðann troðfullann af 500 evruseðlum. Oooog góða vinkonu til að eyða því með sér. Stoppa nokkrum sinnum á milli lota og fá sér eitthvað gott í gogginn (vööööööööömbina)....

Verslun er í sjálfu sér ekki skemmtilegt hobbý, tjjjjaaaaaa ekki nema eitthvað áhugavert sé á leið þess kaupóða eða eyðslugóða. Það að fara akandi 30 km eftir einu dúsinni af klósettpappír, klórbrúsa og flugnaeitri er kanski ekki ofarlega á lista en menningarferð til Valenciu eftir listaverki (3 klst. akstur) er eitthvað annað......Þarf barasta að ákeða hvenær Snótin leggur í ferðina því Nicoletta bíður eftir mærinni með Sigilosa sem verður staðgreidd með gleði, já mikilli gleði.

Eitt sem Snótin hefur lært á eyðsluklónum og einungis 36,8 árum að þá er gaman að eyða, gaman að gefa og gaman að geta gefið. Það sem við gefum er ekki allt fé heldur að gefa af sjálfum sér, gefa af guðs náð og á móti geta þegið með jafnri gleði. Hröðum ástandinu, gefum, þiggjum og brosum.

Lífið er allt of stutt til að vera ekki glaður, hvort sem það er gleði eða gleði.

Áunnin eða í genum, það er stóra spurningin.......