viernes, abril 29, 2005

Reykingar fyrr og nú ..

.. Verð bara aðeins að fjalla um reykingar zar sem yfirdúlla Danaveldis er hætt og er að kljúfa erfiðasta hjallann.

Man í eitt skipti er ég hætti, "jamm stundum hættir maðr oft" sem er merki um þrautseiglu og ákveðni þótt að smá uppgjöf laumi sér í farangurinn. Já í þetta eina skipti er Snótin lagði pakkann frá zér þá át hún mörg kg af vínberjum sem orsökuðu slæma magaverki og leiðindi. 8 mánuðum síðar fanst Snótinni upplagt að fá sér eina sem urðu að tveim og svo voru sjoppuferðir nánast daglega eftir pakka.

Það slæma við reykingar að mínu mati eru aðallega heilsutengt og svo umhverslegur þáttur. Andfýlan er skemmandi, allt of dýrt, ljótt að sjá fólk reykja út á götu, dekkri tennur og neglur,

það góða er einfaldlega hvað þetta er notalegt fyrst á morgnanna með fyrsta kaffibollanum. Þótti flott í gamla daga þegar amma heitin var ung, já það er svo sem ekkert ljótt að sjá fallega konu reykja Capristöng, eða herramann totta pípu svo framarlega sem engir kossar eða stífur andardráttur leggur að manni. *hugs*

Orðið fegurð liggur sossum hvergi nærri þegar reykingar eru nefndar en ég tel hins vegar að á meðan að reykingar eiga sér stað þá eigi fólk að njóta þess því að sú stund kemur hjá okkur öllum sem misnotum einhverja fíknina að við erum meðvituð og með því að gera okkur grein fyrir fíkninni, hættunni og spillingunni þá erum við betur sett með að hætta eða byrja.

Snótin hóf sinn reykingaferil frekar gömul eða yfir tvítugt. Ætlaði að sýna fram á að það að hætta væri barasta hið minnsta mál. Í raun var þetta tilraun sem átti að taka ár. Snótin þurfit að gerast háð nikótíni til þess að tilraunin yrði marktæk. Með uppbrettar ermar þá valdi mærin sér capri stöngla og hófst nú tilraunin við mikla ógleði og erfiðleika. Þegar upp á lag var komið þótti mærinni ekki tiltökumál að púa og púa þrátt fyrir að geta aldrei gert svona reykhringi.

Að ári liðnu þegar að rilraunin átti að enda var löngunin bara meiri svo tilraunininni var seinkað og annað ár tekið inn til að sýna fram á virkilega löngun líkamans í eitrið.

Eftir ýmsar frestanir á tilraun hætti Snótin að reykja eftir 7 ár. Byrjaði svo aftur að 8 mánuðum liðnum. Endalaust að byrja og hætta í takt við andlega sveiflu.

Í dag þá getur Snótin stollt sagt frá því að hún er búin að vera reyklaus í 6 ár. að ónefndum 3 púsmókum teknum á 5 ára afmælinu til að sýna fram á að líkaminn væri kominn á núllið að nýju og myndi að öllum líkindum ekki láta blekkjast að nýju.

Reyklaus kona er hamingjusöm kona

2 Comments:

Blogger S r o s i n said...

Sko.. til hamingju með reykleysið! Já, þetta var sem sagt allt ein tilraun ;)

30 abril, 2005 11:08  
Blogger Zórdís said...

Er zad ekki flottara á bladi. he he

Annars lídur mér miklu betur eftir ad hafa haett. Nú er bara ad halda áfram og raekta líkamann betur.

01 mayo, 2005 09:33  

Publicar un comentario

<< Home